Welkom

Beste, naar aanleiding van de verkiezingen van 25 mei kom ik als onafhankelijke kandidaat op voor het Brussels Parlement, op de lijst van de partij ProBruxsel. U vindt me op de laatste en 72e plaats, die een strijdplaats is.

Waarom?

Ondanks de zesde staatshervorming zitten de traditionele politieke krachten en instellingen nog steeds in hun taalidentiteit verstrikt. De rol van de gemeenschappen is zelfs nog sterker geworden. Ondanks herhaaldelijke oproepen van de burgermaatschappij blijven de traditionele partijen georganiseerd op basis van taalidentiteit in plaats van gewestelijke identiteit. Zo vind je in Brussel twee groene partijen (een Nederlandstalige en een Franstalige), twee socialistische partijen, en zo voort …^[1]

Een dergelijk systeem brengt negatieve gevolgen met zich mee…

… voor de Brusselaars, aangezien het communautaire systeem hun complexe en weinig efficiënte structuren oplegt (zeven regeringen!). Bovendien hangen de Brusselse politici af van partijen die vanuit Vlaanderen of Wallonië worden bestuurd. In dergelijke omstandigheden is het onmogelijk om een ambitieus project uit te tekenen voor de Brusselaars. De grootste slachtoffers van die situatie zijn de jongeren, waarvan velen in kansarmoede leven, het moeilijk hebben op school of in de werkloosheid terechtkomen. In sommige wijken heeft een op twee jongeren geen werk. Dat is een mensonterende situatie.

… voor de Belgen, aangezien een staatsstructuur op basis van taal traag maar zeker leidt tot het uiteenvallen van het land en zijn solidariteitsmechanismen. Doordat het ‘Franstalige front’ het ’Vlaamse nationalisme’ versterkt en vice versa, dreigt de taalgrens een ware breuklijn te worden. Volgens de meest recente peilingen steunt 60% van de ondervraagde Vlamingen separatistische of confederalistische partijen, terwijl het plan B Wallonië-Brussel bij veel Franstalige verantwoordelijken op bijval kan rekenen.

… maar ook voor Europa, aangezien de Europese Unie moet toezien hoe, in haar eigen hoofdstad, een politiek model zegeviert dat van identiteitsgebonden criteria uitgaat. De problemen die Oekraïne vandaag kent, zijn daarvan een tekenend voorbeeld. Indien de politieke wereld uitgaat van criteria die aan identiteit zijn gerelateerd (ras, volk, religie, moedertaal) om staten te organiseren of de massa te bespelen, mondt dat vaak uit in geweld. Denken we maar aan de crisissen in Bosnië, Rwanda, Ierland, Syrië, en zo meer… Gelukkig is het in België nog niet zo ver gekomen. We kunnen echter niet ontkennen dat zowat overal in Europa identeitsgebonden nationalistische bewegingen de kop opsteken, waardoor de Europese constructie steeds meer wordt ondermijnd.

Net zoals in Libanon of Bosnië is ook in België segregatie op basis van identiteit in de grondwet ingeschreven. Voor Brussel maar ook voor België en Europa is die logica dodelijk. Er moet dringend een duidelijke en radicale politieke boodschap komen die tegenwind biedt: voor diversiteit, voor burgerschap, voor solidariteit, voor vrede, voor België, voor Europa. Een hoopvolle boodschap voor de generaties die na ons komen.

Het is om die boodschap uit te dragen in de aanloop naar de verkiezingen en in het gewestelijk parlement van de Europese hoofdstad, dat ik beslist heb om me kandidaat te stellen. Ik ben ingegaan op het aanbod van ProBruxsel om als onafhankelijke kandidaat voor de gewestverkiezingen op te komen. ProBruxsel is een meertalige partij, opgericht door burgers, die zich tot doel stelt het burgerschap te promoten over de grenzen van de taalgemeenschappen heen. ProBruxsel eist de afschaffing van de taalgemeenschappen als gefedereerde entiteiten. De partij is goed geplaatst om zijn intrede te doen in het parlement van het Brussels Gewest. Ik zal alles doen wat binnen mijn bereik ligt om dat mogelijk te maken.

Alain Maskens
donderdag 17 april 2014